Struktury JPK, to nic innego, jak pliki umożliwiające przechowywanie danych w odpowiedniej uporządkowanej formie.
Struktury zbudowane są według jednego wzorca, który przewija się przez wszystkie pliki i różnić się on może jedynie liczbą poszczególnych sekcji. Zasada jednak jest zawsze taka sama. Każda struktura bowiem składa się z 4 podstawowych sekcji:
- Nagłówka
- Danych Podmiotu
- Danych merytorycznych
- Sum kontrolnych
Dodatkowo, w strukturach Rachunki Bankowe i Magazyny dochodzi nam jeszcze identyfikator pozwalający odróżnić pliki od siebie, w przypadku, jeśli podmiot ma więcej niż jeden rachunek bankowy (tu wskazuje się nr IBAN rachunku) lub jeśli ma więcej niż jeden magazyn (tu podaje się nazwę lub inne oznaczenie wyróżniające magazyn).
Nagłówek zawiera dane o samej strukturze, np. wzór struktury, wersję dokumentu (czy dokument jest dokumentem pierwotnym, czy korektą), czy daty, za jaki okres plik został wygenerowany.
Dane Podmiotu to z kolei sekcja pliku, gdzie podawane są dane identyfikujące podmiot wystawiający JPK. Poczynając od nr NIP, REGON, po dane adresowe. I tu uwaga – JPK w tym zakresie został nieprawidłowo skonstruowany. Mianowicie, typy danych, jakie dopuszcza JPK w tym zakresie dotyczą tylko polskiego wzorca adresu… A szkoda… Podmioty zagraniczne składające JPK mogą mieć tutaj problem.
Dane merytoryczne to sekcja, gdzie tak naprawdę znajduje się sedno całej struktury, czyli miejsce gdzie przedstawiane są informacje, które później będą podlegały obróbce i testowaniu przez Ministerstwo Finansów.
Sumy kontrolne, czyli podsumowania danych numerycznych struktury, mają zapewnić, iż struktura, która przychodzi do Ministerstwa Finansów jest kompletna, że nic nie zostało ucięte lub się nie zagubiło po drodze (zwłaszcza, jeśli dany plik został podzielony na pojedyncze paczki).